Ocalmy ją od zapomnienia.

Witaj,

Polacy w swoich ludowych obyczajach nimbem świętości otaczali małą pszczołę.W potocznej mowie zawsze używalo się zwrotów „pszczoła zginęła, rodzina pszczela osypała się , królowa matka leży martwa, i.t.p.Gdy pszczelarz umierał lub gdy trumnę  wyprowadzano z domu, pukano do uli, by pszczoły wyleciały i wespół  z ludzmi pożegnały zmarłego.

Przedstawiciel związku pszczelarskiego stojąc nad trumną swego kolegi  żegnał go słowami: ” czy słyszysz drogi kolego jak Twoje pszczółki szumią  żałośnie nokturn pożegnania? Zostały osierocone. Kto teraz je będzie kochał i pielęgnował, gdy Ty je opuściłeś?”

Wśród pszczelarzy panuje przekonanie, że gdy pszczelarz umiera to i jego pszczoły umierają.

Kult pszczół został przeniesiony na wosk.

„Wypocony z krwi pszczelej” służy do wyrobu świec zwanych gromnicami, poświęcanych w kościołach w dniu  święta Matki Boskiej Gromnicznej.

Zapalona gromnica ustawiona na oknie podczas burzy, chroni od uderzenia pioruna.

Dla człowieka odchodzącego z tego świata płomień gromnicy jest blaskiem wiodącym ku nieskończoności.

Ogromna świeca woskowa zwana paschalną płonie w kościołach w dniach Wielkiej Nocy jako symbol zmartwychwstania, ku chwale stwórcy Wszechświata.

Biblijni Trzej Królowie składają  w darze nowonarodzonemu Zbawcy Świata najcenniejszy kruszec- złoto i trud pszczół,- propolis zawarty w kadzidle.

Świadczy to o tym, że już w starożytnych kulturach pszczoły były wysoko cenione.

Dziś wonne dymy propolisu unoszą się  nad ołtarzami.

Jakąż głęboką treść zawiera nasza obyczajowość kultu zwierząt.

Ocalmy ją od zapomnienia!

O niesłabnącym kulcie pszczół, świadczą również powszechnie używane przysłowia ludowe :

1.Kto ma pszczoły , ma świat wesoły

2.Pracowita pszczoła i z gorzkiego ziela miód zbiera

3.Pracowita pszczoła nie ma czasu na smutek

4.Pracowity jak pszczółka

5.Pszczółka nie sobie miód zbiera

6.Wielkie mozoły, nim miód zbiorą pszczoły

7. I w miodzie kwas się znajdzie

8. Jakby kto w serce miód wlewał

9. Kraina miodem i mlekiem płynąca

10. Kto miód łyka , jak koń bryka

11. Żeby ich miodem smarować , inni nie będą

12. Słodki jak miód

13. Ciepło  jak w ulu

14.Kto w ul dmuchnie, temu gęba spuchnie

15. Porządek jak w ulu

16. Co z wosku kapnie, co złodziej drapnie, co adwokat wyszczeka, trzeciego pokolenia nie doczeka

17. I wosk póki miękki rychlej w siebie pieczęć przyjmie

18. Raz mi się woskiem stawisz, a drugi raz głazem

Kolberg – badacz kultury ludowej wsi polskiej podaje nawet kilkaset  przysłów o pszczołach, co świadczy o głęboko zakorzenionym kulcie pszczoły na naszej wsi.

Czy w świecie zwierząt jest drugi taki gatunek, który tak obszernie został uwieczniony w przysłowiach ludowych?

Jutro na blogu post : ” Zapalmy zielone światło dla leków pszczelich „