Samo słowo ” błonnik” jest synonimem celulozy, ale w dietetyce odnosi się do całej grupy nieprzyswajalnych dla człowieka związków / węglowodanów złożonych i ligniny / określanych też włóknami roślinnymi, obecnych w warzywach, owocach , zbożach, nasionach i orzechach.
Ze związków tych zbudowane są ściany komórek roślinnych, a także wszystkie twarde części ziemiopłodów: otoczki ziaren i pestek, łodygi, skórka.
Ze względu na swoje reakcje w kontakcie z wodą , włókna roślinne , czyli błonnik, dzieli się na dwie grupy związków : rozpuszczalnych i nierozpuszczalnych.
Błonnik rozpuszczalny -/ pektyny, alginiany, śluzy, gumy/
Związki te tworzą w świetle przewodu pokarmowego rodzaj żelu / lepkie , galaretowate masy /, który łagodzi podrażnienia błony śluzowej, zmniejsza uczucie głodu, ułatwia wypróżnienia, a także ma dobroczynne działanie metaboliczne, ograniczając wchłanianie glukozy do krwi i pobudzając wydalanie cholesterolu ze stolcem.
Błonnik rozpuszczalny jest zatem wskazany nie tylko w różnych dolegliwościach żołądkowo- jelitowych, ale również w cukrzycy typu 2 i zaburzeniach gospodarki lipidowej.
Jego głównym zródłem są :
* otręby owsiane i ryżowe, mąka kukurydziana, proso, babka płesznik, siemię lniane;
* owoce świeże / pomarańcze, jabłka, śliwki, brzoskwinie, mango itp. i suszone;
* warzywa strączkowe / czerwona fasola, soczewica, nasiona soi;
* inne warzywa / marchew, ziemniaki, bataty, pasternak, buraki, kabaczek;
ZIOŁOLECZNICTWO LUDOWE 