Witaj,
We wszystkich znanych kulturach o wysokim stopniu rozwoju, kamienie szlachetne cenione były nie tylko ze względu na urodę, lecz przede wszystkim z uwagi na ich tajemnicze oddziaływanie. Ludzie kochali je i czcili jako posłańców sił boskich ; widzieli w nich skuteczna ochronę przed nieszczęściem i chorobą , używali ich by oczyścić ciało i duszę oraz by serce i umysł napełnić siłą, miłością i mądrością. Kilka najstarszych świadectw magicznego zastosowania kamieni szlachetnych zostało nam przekazanych w IV tysiącleciu przed Chrystusem przez Sumerów. Tam ” cudowne kamienie ” powszechnie poszukiwane były jako talizmany szczęścia i nośniki pozytywnych sił. Spotykamy tam również wiedzę o leczniczej sile kamieni szlachetnych.
Symbolem wieczności, nieśmiertelnego piękna i blasku,właściwych tylko Bogom, były kamienie szlachetne w starożytnym Egipcie. Wkładano je zmarłym do grobu jako ochronę i towarzyszy na podróż w zaświaty, zwyczajem, który spotykamy tez u innych ludów.
Kapłani i uzdrowiciele w Egipcie obwieszali się i otaczali kamieniami szlachetnymi, by połączyć się z siłami bogów i nadać większa skuteczność swym słowom i czynom. W starożytnych Chinach kamienie szlachetne można był0 w określonych celach nawet wypożyczać. Indianie z różnych szczepów nosili przy sobie woreczek z kamieniami szlachetnymi i kilkoma jeszcze przedmiotami uważanymi za święte, które miały łączyć duszę i umysł właściciela z siłami Nieba i Ziemi.
Zwyczaj używania kamieni szlachetnych jako ozdoby głowy lub noszenia ich wbudowanych w koronę, znany był wśród władców, królów i książąt niemal wszystkich kultur.
Kamienie przekazywały w ten sposób osobie noszącej uniwersalne siły ; osoba ta odbierała je z góry i przekazywała dalej na swój lud. Podobnemu celowi służył tron ozdobiony szlachetnymi metalami i kamieniami, na których zasiadał władca lub władczyni w chwili sprawowania swego urzędu. Miał on powodować, by ich decyzje były mądre i sprawiedliwe, by jako serce i centrum swego ludu promieniowali miłością i siłą.
Także kościoły i świątynie były równie często dekorowane kamieniami szlachetnymi. Ich czyste wibracje miały dawać ludziom, wchodzących do tych świętych miejsc, spokój i ukojenie i otwierać ich dusze dla boskiego światła.
Podczas gdy Biblia w Starym Testamencie zawiera mnogość wskazówek na temat użycia kamieni szlachetnych / najwcześniejsze zapiski pochodzą od Mojżesza sprzed około 1510 r przed Chrystusem/, to w Nowym Testamencie pojawiają się one bardzo rzadko. Chrześcijanin nie miał się stroić zewnętrznym przepychem lecz tylko niebiańskimi skarbami. A jednak w chrześcijańskim Średniowieczu istniała żywa wiara, że Bóg nadał kamieniom szlachetnym cudowne siły, i wykorzystywano je do rozmaitych celów. Bodaj najobszerniejsze wskazówki o leczniczym zastosowaniu kamieni szlachetnych znajdujemy u św. Hildegardy z Bingen / 1098-1179 /, która swa wiedzę na ten temat zdobyła poprzez bezpośrednią wewnętrzną kontemplację.
Wraz z nadejściem naukowego sposobu myślenia, który uznawał tylko, to co było dostępne dla zewnętrznych zmysłów i racjonalnego umysłu, cenna skarbnica wiedzy o różnorodnych oddziaływaniach kamieni szlachetnych w dużym stopniu uległa zaprzepaszczeniu.
Dziś owa wiedza przeżywa godny uwagi renesans. Coraz więcej ludzi otwiera się na całościowe widzenie świata, odczuwają oni wewnętrzny związek z różnymi aspektami Wszechświata i uznają , ze wszelkie zjawiska, nawet te z najgęstszej materii, przeniknięte sa żywą , duchową siłą. Tak więc i kamienie szlachetne odzyskują stopniowo swoją pozycję, która z natury rzeczy przysługiwała im od wieków.: są dla ludzi nie tylko lokatą majątkową i zewnętrzną ozdobą, lecz także pomocnym towarzyszem w drodze do szerokiej świadomości, do większego szczęścia i spełnienia.
II część postu w następną środę.
Zapraszam, Marysia
ZIOŁOLECZNICTWO LUDOWE 