Witaj,
Wiem co myślisz: Nie mam artystycznych zdolności , nie umiem rysować, śpiewać ani tańczyć. Nie mam odpowiedniej koordynacji ruchowej, nie jestem uzdolniony,Rozumiem twoje obawy, jednak nie chodzi tu o rodzaj artystycznej ekspresji rozumianej w sposób tradycyjny.
Wiemy, że dzieci czują naturalną potrzebę artystycznej ekspresji, kiedy tylko wezmą do ręki kredę.
Jednak większość z nas z wiekiem traci wiarę w swoje twórcze umiejętności.Uczy się nas / niesłusznie/, że musimy posiadać wyjątkowe zdolności , aby angażować się w jakąś formę sztuki, zamiast po prostu cieszyć się z radości , którą daje swobodne wyrażanie się poprzez artystyczne działanie.
Odnajdz w sobie kreatywność dziecka.
Każdy z nas znajdzie odpowiadającą mu dziedzinę. Może to będzie garncarstwo, może spróbujesz swoich sił w pisaniu poezji, tworzeniu kolarzy, malowaniu, fotografowaniu, szyciu, tańcu, zajęciach teatralnych- wszystkim co przyniesie ci radość
Może lubisz pracować rękami.
Jeśli tak zapisz się na zajęcia z ogrodnictwa lub florystyki.
Nawet codzienne czynności jak gotowanie, mogą być formą sztuki.
Musisz eksperymentować.Twoja kreatywność w dziedzinie która Ci odpowiada pomoże Ci odzyskać równowagę psychiczną po traumatycznych przeżyciach, lub wypełni wolny czas . Da ci to poczucie sensu i radości życia.
W kreatywny sposób możesz rozwiązać również problemy, które napotykasz w pracy, a których jest mnóstwo.
Działaj zgodnie z procesem pobudzania swojego twórczego potencjału a bardzo szybko uzyskasz satysfakcjonujące rezultaty.
Musisz tylko w kreatywny sposób poszukiwać nowych pomysłów i myśleć pozytywnie.
Uważam, że najważniejszą sprawą jest powstrzymywanie się od oceniania siebie i nie zastanawianie się nad tym, co inni pomyślą o rezultatach twoich twórczych działań.
Robisz coś dla siebie, chcesz wieść bardziej wartościowe, sprzyjające także samouzdrawianiu życie, chcesz zadowolić samego siebie, nikogo innego.
Pozdrawiam, Marysia.