Choroby wywołane przez lekarzy

Witaj,

Powszechnie wiadomo ,ze osobowość lekarza ma obok jego wiedzy i dobrej woli decydujące znaczenie w procesie leczenia, a jego zachowanie wobec pacjenta jest integralnym i ważnym składnikiem terapii.

Lekarz akceptowany przez pacjenta działa także, często podświadomie,
jako psychoterapeuta. Stąd jednym  z podstawowych zarzutów wobec współczesnej medycyny klasycznej jest jej nieczułość, nadmierna specjalizacja, bezosobowość i niewłaściwy stosunek lekarzy do pacjentów.

Znane jest  też zjawisko tzw. jatrogenii, kiedy lekarz  stawia pomyłkowo diagnozę i pacjent właśnie zaczyna  chorować na to, co mylnie rozpoznał lekarz. Można przytoczyć setki takich przypadków.

Choroby jatrogenne – pod tą tajemniczą nazwą ukrywają się choroby wywołane przez lekarzy. Są one spowodowane niefrasobliwością lekarza w stosunku do oddanego pod jego opiekę pacjenta, a także celowe działania lekarza w celu wywarcia na pacjencie odpowiednich zachowań – poddania się badaniu albo zabiegowi medycznemu, stosowania przepisanych leków. Zachowania jatrogenne lekarza wywołują u pacjenta lęk, poczucie zagrożenia, co wywołuje dodatkowe schorzenia wywołane autosugestią.

Typowe działania jatrogenne lekarza w stosunku do pacjenta:

• Przekazywanie i odbiór informacji – brak lub niewystarczające informacje, używanie określeń niezrozumiałych przez pacjenta, zamierzone i bezpośrednie straszenie chorego.
• Badanie lekarskie – lekceważenie potrzeby całościowego podejścia do pacjenta i wytwarzanie dystansu między lekarzem a pacjentem, badanie pacjenta przy innych osobach, lekceważenie jego poczucia skrępowania i zawstydzenia, pogłębianie u pacjenta fałszywego i lękotwórczego obrazu własnej choroby.
• Badania dodatkowe – wykonywanie dodatkowych licznych badań bez uzasadnienia, lekceważenie potrzeby przygotowania pacjenta pod względem psychologicznym do czekających go badań diagnostycznych.
• Leczenie – wykonywanie zabiegu lub leczenia bez dodatkowych wskazań, lekceważenie potrzeby przygotowania pacjenta pod względem psychologicznym do zabiegu, nieuzasadnione stosowanie leków, prowadzące niekiedy do farmakomanii.
• Hospitalizacja – skrajne i sztywne trwanie przy pionowym układzie hierarchicznym, pozbawienie chorego snu i wypoczynku, co wiąże się zarówno z niekulturalnym i hałaśliwym zachowaniem personelu szpitala, jak i bezdusznie zredagowanymi regulaminami.