Witaj.
Mówiąc dziurawiec, przeważnie myślimy -wątroba, bo też na wątrobę jest on lekiem wprost niezastąpionym.Dziurawiec jest rośliną wykorzystywaną w celach leczniczych od niepamiętnych czasów. Znali go i stosowali starożytni Egipcjanie, w okresie średniowiecza przygotowywano z niego napoje dla rycerzy.
W Rosji był obowiązkową daniną dla cara.
Dziurawiec zawiera flawonoidy działające rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i dróg żółciowych
Znoszą bóle i kolki, ułatwiają przepływ żółci do dwunastnicy. Z tego powodu dziurawiec może być polecany w chorobach wątroby przebiegających ze zmniejszoną produkcją żółci i w stanach skurczowych dróg żółciowych.
Może być wykorzystywany w leczeniu stanów zapalnych w przewodzie pokarmowym- od przełyku po jelito grube- a także zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego.
Silne są także właściwości bakteriobójcze zawartych w zielu dziurawca związków czynnych, niszczy on bakterie Gram-dodatnie takie jak paciorkowce i gronkowce.
Zawarta w dziurawcu hiperycyna zwiększa zdolność pochłaniania przez człowieka i zwierzęta promieni ultrafioletowych, przez co prowadzi do zwiększonego wydzielania związków hormonalnych.
Może też być wykorzystywany przy stanach wyniszczenia organizmu, lub totalnego zagrożenia, np. w chorobie nowotworowej. Należy pamiętać, że hiperycyna jest substancją rozpuszczalną w alkoholu i nierozpuszczalną w wodzie, nie będą jej więc zawierały wodne wyciągi z dziurawca.
Dziurawiec powinno się stosować w stomatologii do leczenia przewlekłych i podostrych zapaleń dziąseł i błony śluzowej jamy ustnej, w laryngologii przy ostrym zapaleniu krtani i strun głosowych przy leczeniu oparzeń, opornie gojących się ran i wrzodów.
Ziele dziurawca wchodzi w skład wielu mieszanek ziołowych, kropli żołądkowych, leków regulujących pracę układu nerwowego oraz preparatów antybakteryjnych.
Ze względu na zawartość substancji uczulającej na światło -hiperycyny, osoby przyjmujące napary lub preparaty zawierające dziurawiec powinni unikać opalania się.
Pozdrawiam, Maria
