Aloes drzewiasty jest rośliną wieloletnią, w stanie naturalnym wyrasta do 4 m wysokości .Dzięki umiejętnościom gromadzenia wody w silnie rozwiniętym miękiszu dobrze znosi długotrwałą suszę

Komórki miękiszu liściowego wypełnione są przezroczystym sokiem o konsystencji śluzowatej i  maja gorzki smak.Aloes uprawiany w mieszkaniach zakwita bardzo rzadko. W stanie dzikim rośnie w Afryce południowej. Aloes drzewiasty i inne gatunki aloesów uprawiane są w Afryce, krajach śródziemnomorskich, Ameryce Północnej.

W Polsce do celów przemysłowych uprawia się aloes drzewiasty w szklarniach i tunelach foliowych a jako roślinę ozdobną w mieszkaniach / roślina doniczkowa /.

Głównym sposobem rozmnażania jest ukorzenienie pędów bocznych, tzw. odnóżek, które tworzą się u  nasady roślin dwuletnich i starszych. Wymaga do uprawy gleby piaszczysto- gliniastej.

Surowiec i jego pozyskiwanie

Surowcem zielarskim są świeże liście aloesu i wysuszony sok z liści aloesu, tzw. alona. W Polsce pozyskuje się  tylko świeże liście aloesu drzewiastego.

Alona dla przemysłu farmaceutycznego otrzymywana z różnych gatunków aloesu pochodzi z importu. Liście  zbiera się  razem z pochwą liściową z roślin trzyletnich, gdy osiągną co najmniej 20 cm. Przed zbiorem, na 6-8 dni, zaleca się przerwać podlewanie roślin, aby zwiększyć w nich ilość biostymulatorów

Skład chemiczny, działanie, zastosowanie

W lecznictwie  stosowana jest przede wszystkim alona zawierająca glikozydy antrachinowe, substancje żywicowe, kwasy organiczne i ślady olejku.

Właściwości lecznicze  alony  znane są od ponad 3000 tysięcy lat.Stosowano ją przede wszystkim w Afryce i krajach arabskich jako środek przeczyszczający.

Grecy znali aloes już w IV w. p.n.e. Pisali o nim Arystoteles, Dioskorydes i Piliniusz.

Dużo miejsca w swych pracach poświęcili aloesowi  arabscy lekarze średniowieczni. W Anglii znany był od X W,, a w wieku XII trafił do Europy Środkowej.

W rosyjskiej medycynie ludowej sok ze świeżych liści aloesu stosowano w nerwobólach, bólach głowy itp. a w mieszaninie z miodem w leczeniu gruzlicy.

Również medycyna chińska zaleca sok z aloesu przy gruzlicy płuc.

Obecnie alona i jej przetwory  mają zastosowanie w medycynie jako leki pobudzające trawienie, przeczyszczające i regulujące miesiączkowanie.

Nalewka z aloesu stosowana jest także przy  ukłuciach owadów.

Alona wchodzi w skład preparatu przeczyszczającego Alax, a otrzymana z niej aloina w skład preparatu Boldaloin stosowanego w chorobach wątroby / przebiegających z towarzyszeniem zaparć/

Świeży sok z aloesu , konserwowany metodą  rosyjskiego oftalmologa pro. W.P. Fiłatowa służy do produkcji preparatów wzmacniających siły obronne organizmu / metoda tzw. terapii tkankowej/

Według Fiłatowa w tkankach przechowywanych w niesprzyjających warunkach wytwarzają się w wyniku  przemian biochemicznych bardzo czynne ciała odpornościowe o nieznanym dotychczas składzie.

Szczególną właściwość tworzenia takich ” stymulatorów biogennych ” mają  zwłaszcza młode tkanki oddzielone od ustroju. W prowadzone do obcego organizmu działają wybitnie bodzcowo i leczniczo przez zwiększenie przemian komórkowych i czynności fizjologicznych organizmu, a w przypadkach zmian chorobowych wzmagają odnowę narządów lub przyspieszają gojenie uszkodzeń.

Wykorzystując doświadczenia Fiłatowa, prof. Jan Muszyński w roku 1949 opracował preparat, który wprowadzono do lecznictwa pod nazwą Biostymina, zawierający biologiczne stymulatory z liści aloesu pobudzające  czynności enzymów ustrojowych.

Biostymina jest  stosowana w okulistyce przy zwyrodnieniu siatkówki, zaniku nerwów wzrokowych, schorzeniach rogówki, w pediatrii przy wadliwej przemianie białkowej, schorzeniach gośćcowych, dychawicy oskrzelowej, w chorobie wrzodowej, nerwicach, stanach alergicznych, wyczerpaniu, w stomatologi w leczeniu przyzębic i w dermatologii w leczeniu łuszczycy, owrzodzeń podudzi, egzem itp.

W polskim lecznictwie  są dostępne inne preparaty z aloesu, które są stosowane w zmniejszonej odporności na infekcje, przede wszystkim górnych dróg oddechowych i wspomagające siły obronne organizmu po dłuższym podawaniu antybiotyków, np wino aloesowe. Aloes jest również szeroko stosowany do wyrobu licznych kosmetyków w różnych postaciach.