Witaj,

Propolis w handlu występuje w postaci naturalnej tak jak był pobrany z ula lub w postaci preparatów.

Propolis w naturalnej postaci przeznaczany do sporządzania nalewki alkoholowej bywa zwykle pakowany w torebki foliowe po 25 gramów / na o, 25 litra alkoholu etylowego /

Do opakowania powinna być dołączona etykietka z nazwiskiem i adresem pszczelarza oraz wagą i datą.

Naturalny propolis można kupować tylko w pewnych źródłach.

Nie należy zaopatrywać się na targowiskach, u pośredników.

Propolis może być przeterminowany.Po  dwóch latach traci swa biologiczną  aktywność. Nie należy więc kupować na zapas.

Propolis może  mieć różne zabarwienia, od koloru żółtego do prawie czarnego.Zależy to z jakich roślin pszczoły go pobierały.

Konsystencja surowca propolisowego zależna jest od temperatury,

W temperaturze powyżej 20 stopni C zwykle ma tendencję do zbijania się w kule.

Zanieczyszczony może być kruszynami wosku, skrzydełkami pszczół, źdźbłami słomy itp.

Jeśli w masie przebija kolor jasnożółty, widoczne jest, ze zawiera duże ilości wosku.

Często pojawiają się w handlu różnego rodzaju komponenty, propolis z pyłkiem, propolis z mleczkiem, propolis z miodem itp. Jest to sprawa kontrowersyjna.

Zwolennicy uzasadniają  celowość ich sporządzania zjawiskiem synergizmu przy stosowaniu tych preparatów.

Przeciwnicy stoją na stanowisku, że propolis to antybiotyk, zażywany tylko w razie potrzeby i nie powinien być łączony z odżywkami.

KURACJA PROPOLISEM

Propolis- jak każdy antybiotyk- niszczy w przewodzie pokarmowym florę bakteryjną, która wytwarza witaminę K  niezbędną organizmowi .

Toteż zażywanie propolisu powinno być rozważne.

Kuracja propolisowa powinna być krótkotrwała, kilkudniowa przy przyziębieniach, biegunkach itp. lub długotrwała przy chorobach chronicznych.

Zażywać propolis wówczas nie dłużej niż 4  do 6 tygodni, przerwać na 3-4 tygodnie, po czym ponownie powtórzyć kurację.

Przy schorzeniach dróg oddechowych można stosować 10-15 kropli nalewki propolisowej na łyżeczkę miodu lub cukru i trzymać to w ustach stosując rodzaj inhalacji/

Należy pamiętać, że propolis działa aktywniej w środowisku kwaśnym.

Toteż zaleca się przed zażywaniem propolisu wypić zsiadłe mleko lub sok owocowy zawierający witaminę C jak np.: z czarnej porzeczki, pigwy, kiszonej kapusty lub sok z cytryny.

Przy wrzodach przewodu pokarmowego zalecam przed zażyciem propolisu wypić napar z siemienia lnianego.

Napar ten ochrania błonę śluzową przed działaniem alkoholu.

Przy odleżynach opatrunki moczyć w roztworze wodnym nalewki propolisowej. Niektórzy stosują maść propolisową.

W medycynie ludowej zawsze przestrzegano, aby opatrunki na rany były sporządzane z płótna lnianego, oczywiście wygotowanego i wyprasowanego bardzo gorącym żelazkiem.

Takie postępowanie uzasadnia się tym, że powierzchnia płótna lnianego jest gładka w przeciwieństwie do opatrunków z płótna  bawełnianego, które posiadają ” włoski ” powodujące drażnienie rany.

Przy schorzeniach ropnych nie gojących się ran, gdy bakterie są uodpornione na leki farmaceutyczne, propolis może być bardzo pomocny: przyspiesza ziarninowanie i naskórkowanie.

Przy paradontozie płukać dziąsła roztworem nalewki propolisowej= 15 kropli na  1/4 szklanki wody.

Propolisu, podobnie jak pierzgi nie można rodzinom pszczelim odbierać bez ograniczenia.

Zaleca się pszczelarzom by nie odbierano go więcej niż 100 gramów w sezonie od jednej rodziny,

Przekonano się bowiem, że na skutek nadmiernego ogałacania ula z propolisu rodziny pszczele szybko zapadają na różne choroby.

Jest to bowiem ich środek obronny przed inwazją bakterii.Możliwości pszczół przy pozyskiwaniu i przetwarzaniu surowca propolisowego są ograniczone ze względu na dużą pracochłonność.

Jeśli np. pszczoła zbierająca nektar , w ciągu dnia może wykonać nawet do 60 lotów, to po surowiec propolisowy tylko 3 do 4.

Pobieranie surowca z drzew, następnie przetwarzanie na propolis trwa ponad 3 godziny, przy czym zajętych przy tej czynności bywa po kilka pszczół.

Ponadto zbiór surowca propolisowego odbywa się  w tym samym okresie, w którym nasilony jest zbiór nektaru, pyłku, a czasem i wody.

Toteż propolisem jako naturalnym antybiotykiem zawsze trzeba oszczędnie gospodarzyć.

Pozdrawiam, Marysia